Το σώμα αυτό είναι δειλό

Πρόσεξε, το σώμα αυτό είναι δειλό
διπλώνεται, 
αναγνωρίζεται, νερό και χώμα είναι πηλός
πληγώνεται.

Τα χέρια σου να `ναι λεπτά, 
τα ψεύδη σου αναιμικά
ορκίζεσαι.

Γυμνές εικόνες, ενοχές, 
άγριες απότομες στροφές
βυθίζεσαι, 
βυθίζεσαι.

Κοίταξε, το σώμα τούτο στο σταυρό
καρφώνεται, 
μετεωρίζεται, σαν φρίκη στο αίμα ο χαμός
απλώνεται.

Είμαι απόγνωση, θυμός, 
μια καταχνιά σ’ ένα γκρεμό
που κρύβεσαι.

Ήρθα κοντά σου απ’ τις σκιές
σαν φάντασμα δίχως χαρές
συντρίβομαι
συντρίβομαι.