- Τίτλος : Το Φθινόπωρο Του Πατριάρχη
- Συγγραφέας : Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες
- Μετάφραση : Κλαίτη Σωτηριάδου - Μπαράχας
- Εκδόσεις : Α.Α. Λιβάνη
Ο Κολομβιανός Νομπελίστας συγγραφέας Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, μετά το κλασικό πια αριστουργηματικό έπος των Λατικοαμερικάνικων λαών, 100 Χρόνια Μοναξιά, διαδηλώνει στο Φθινόπωρο του Πατριάρχη την τραγική πραγματικότητα της πολιτικής ζωής των ίδιων αυτών ταλαιπωρημένων χωρών και ενώνει τη φωνή του με μια δεκάδα άλλους γνωστούς Λατικοαμερικάνους συγγραφείς σ' ένα αμείλικτο κατηγορώ ενάντια στις δικτατορίες.
Το Φθινόπωρου του Πατριάρχη είναι μια οργισμένη μαρτυρία για τη μάστιγα που βασανίζει ως τις μέρες μας αυτούς τους λαούς με τις φρικαλεότητες που διαβάζουμε και ακούμε καθημερινά στα μέσα ενημέρωσης, τις ξεδιάντροπες δολοφονίες, τις καταχρήσεις και τις κτηνωδίες που γίνονται σχεδόν πάντα με την ανοχή κάποιων ξένων συμφερόντων.
Ο Πατριάρχης, ένας "παραδοσιακός" Λατικοαμερικάνικης προέλευσης δικτάτορας, είναι ένας γέρος στρατηγός ακαθόριστης ηλικίας "μεταξύ 107 και 232 χρόνων",σε κάποια ανώνυμη Λατικοαμερικάνικη χώρα. Μέσα από τα καθημερινά γεγονότα της ζωής του αναγνωρίζουμε χαρακτηριστικά από στυγνούς δικτάτορες, παλαιούς και σύγχρονούς, που συνθέτουν την εικόνα του, αυτή όμως η μυθική, αινιγματική, τρομερή και παντοδύναμη φιγούρα μεταμορφώνεται από την πένα του συγγραφέα σε ήρωα φαρσοκωμωδίας. Ο δικτάτορας επιτέλους απομυθοποιείται, ξαναπαίρνει τις ανθρώπινες διαστάσεις του, καταρρέει και τελικά πεθαίνει για να αφήσει το σαπισμένο κορμί του έρμαιο στα όρνια που μπαινοβγαίνουν στο "μέγαρο της εξουσίας".
Ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες χρησιμοποιεί τη σάτιρα με τέτοια μαεστρία που μόνο ο Τζόναθαν Σουίφτ θα μπορούσε να συγκριθεί, σ' έναν άμεσο αφηγηματικό τόνο, μ' ένα καινούργιο είδος ραφής με μακριές φράσεις σε ένα μπαρόκ ύφος, όλο παρακλάδια και αλλαγές στο χώρο, στο χρόνο και στο επίπεδο της πραγματικότητας του μυθιστορήματος που έχουμε δει μόνο σαν πειραματισμό σε ένα άλλο τελευταίο διήγημα του, στο "Τελευταίο Ταξίδι του Πλοίου-Φάντασμα". Ο αφηγητής, παντογνώστης και πανταχού παρών, εναλλάσσεται με τα διάφορα πρόσωπα που μεταβαίνουν από το παρόν στο παρελθόν ή στο μέλλον σε μια χρονική διάρκεια περίπου 200 χρόνων, ενώ περιγράφονται σκέψεις και πράξεις -φαντασία και πραγματικότητα- χωρίς να διακόπτεται ο ειρμός του κειμένου και συχνά χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης.
Στο Φθινόπωρο του Πατριάρχη ξαναβρίσκουμε μέσα σ' ένα πηγαίο, αστείρευτο και πολυδιάστατο λόγο το "μαγικό ρεαλισμό" του 100 Χρόνια Μοναξιά που συναρπάζει τον αναγνώστη και καταξιώνει τον συγγραφέα.
Κλαίτη Σωτηριάδου - Μπαράχας
