Ρεμπετολογία

• Τίτλος : Ρεμπετολογία
• Συγγραφέας : Ηλίας Πετρόπουλος
• Εκδόσεις : Κέδρος

Το βιβλίο του Πετρόπουλου βρίσκεται πιο κοντά στη βαθύτερη ουσία της ρεμπέτικης κουλτούρας, χωρίς να επιχειρεί καθόλου να την "αναλύσει" και πολύ περισσότερο να την εξιδανικεύσει.

Χρειάστηκε να περάσει καιρός για να καταλάβω που οφείλεται αυτή η υπεροχή του Πετρόπουλου. Σήμερα νομίζω πως ξέρω την απάντηση. Αλλά δεν είμαι σίγουρος σε ποια γλώσσα πρέπει να την εκφράσω. Γιατί το βιβλίο του Πετρόπουλου είναι μία από εκείνες τις σπανιότατες περιπτώσεις, όπου η εμπειρική έρευνα και η ποίηση συναντιούνται διατρέχοντας μια terra nova σχεδόν απρόσιτη στη συμβατική γλώσσα.

Ο Πετρόπουλος ήταν ο πρώτος που έκανε τα ρεμπέτικα αντικείμενο έρευνας. Όπως όλοι οι πρωτοπόροι, δεν ανακάλυψε απλώς ένα καινούργιο κόσμο, κολυμπώντας κόντρα στο ρεύμα, αλλά και τον συνέλαβε, σχεδόν διαισθητικά, σε όλες του τις διαστάσεις. Υποψιάσθηκε όλα τα μυστικά μονοπάτια του, όλες τις κρυφές γωνιές του, όλα τα μυστήρια του. Και ακριβώς επειδή τον είδε στην ολότητα του, τον περιέγραψε υπαινικτικά μάλλον παρά αναλυτικά. Όσοι ακολούθησαν, κινήθηκαν προς την μια η την άλλη κατεύθυνση που υπέδειξε η υπαινίχθηκε εκείνος. Αλλά οι περισσότεροι έχασαν από τα μάτια τους το όλο. Κι έτσι έχασαν την ουσία αυτού που ερευνούσαν.

Δημοσθένης Κούρτοβικ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 14-3-1990.

H Πολιτική Θέση του Σουρρεαλισμού

• Τίτλος : Η Πολιτική Θέση του Σουρρεαλισμού
• Συγγραφέας : Αντρέ Μπρετόν
• Μετάφραση : Γιόλα Γεωργαντζή, Νίκος Μπαλής
• Εκδόσεις : Ουτοπία

Η υπόθεση μας είναι η υπόθεση των εργατών και των αγροτών. Καθορίζουμε σαν βασική αρχή το γεγονός ότι οι εργάτες και οι αγρότες αποτελούν τη βάση όχι μόνο ολόκληρου του υλικού πλούτου αλλά και κάθε κοινωνικής δύναμης.

Όσο για μας, τους διανοούμενους, που βλέπουμε μία αξιοκαταφρόνητη κοινωνική οργάνωση να καταστέλλει τις δυνατότητες των εργαζομένων στη γη και στα εργοστάσια για ανθρώπινη ανάπτυξη, δε διστάζουμε να υποστηρίξουμε την αναγκαιότητα επιβολής της θανατικής ποινής σ όλους εκείνους που αναλαμβάνουν την ευθύνη για ένα τέτοιο έγκλημα.

Άπ' την άλλη, δεν αποδεχόμαστε τις δημαγωγικές εκείνες τάσεις, που θέτουν σαν στόχο τους να πείσουν τους προλετάριους ότι η ζωή τους είναι η μόνη σωστή και πραγματικά ανθρώπινη, ότι όλα όσα στερούνται είναι  "εκ του πονηρού".

Τοποθετούμενοι στις τάξεις των εργαζόμενων, απευθυνόμαστε στις ευγενέστερες και πιο φιλόδοξες βλέψεις τους -που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν μέσα στα πλαίσια της σημερινής κοινωνίας : απευθυνόμαστε στο ένστικτο τους σαν ανθρώπων που ποτέ δεν σκύβουν το κεφάλι, στην ηθική τους ελευθερία, στη βία τους. - Έφτασε ο καιρός να γίνουμε όλοι αφέντες και να πραγματώσουμε τη φυσική εξόντωση των σκλάβων του καπιταλισμού.

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ", 1935

Έχουμε Δίκιο Να Επαναστατούμε

• Τίτλος : Έχουμε Δίκιο Να Επαναστατούμε
• Συγγραφέας : Ζαν Πωλ Σάρτρ
• Μετάφραση : Φώντας Κονδύλης
• Εκδόσεις : Αρσενίδη

Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεώτατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του '68 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος "νεαρός γέρος" Ζαν-Πωλ Σάρτρ.

Ένα τέταρτο πρόσωπο λαβαίνει μέρος σ' όλη αυτή την πλούσια συζήτηση : ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσ' από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο, αναζητά το δρόμο του για τον σοσιαλισμό, για την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο το θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο και το θεσμό της κάθε μορφής εξουσίας.

Ανθολογία Περουβιανού Διηγήματος

• Τίτλος : Ανθολογία Περουβιανού Διηγήματος
• Συγγραφέας : Συλλογικό έργο
• Ανθολόγηση : Ρήγας Καππάτος - Javier Sologuren
• Εκδόσεις : Καστανιώτη

Το διήγημα, ένας από τους πυκνότερους λογοτεχνικούς τρόπους έκφρασης, κατέχει στα περουβιανά γράμματα μια ξεχωριστή θέση που ιστορικά πάει πίσω, στην προκολομβιανή εποχή, όταν ακόμα δεν υπήρχε γραφή. Αρχίζοντας απ'ο την ινκαϊκή περίοδο, οι ανθολόγοι σταχυολόγησαν τα διηγήματα του βιβλίου με τρόπο που αντιπροσωπεύονται σ' αυτό όλες οι περίοδοι εξέλιξης του στη γη του Βαλιέχο και του Αργκέδας.

Τα ανθρώπινα συναισθήματα -πόνος, χαρά, λύπη, οργή, έρωτας - είναι παγκόσμια. Εκείνο που στην τέχνη τα κάνει να διαφέρουν είναι ο φυσικός περίγυρος, ο ψυχισμός και οι συνθήκες διαβίωσης των ηρώων που τα ζούνε. Οι γηγενείς πληθυσμοί των Άνδεων με τις χιλιόχρονες παραδόσεις τους, η έρημος των αμμόλοφων της περουβιανής ακτής, η γαλήνη των ψαράδικων χωριών του Ειρηνικού Ωκεανού κι η σύγχρονη πολυδαίδαλη πρωτεύουσα Λίμα των οχτώ εκατομμυρίων περνάνε μέσα από τις σελίδες των διηγημάτων, χαρίζοντας στον αναγνώστη εικόνες άγριου μεγαλείου, πρωτόγνωρου πάθους και ανθρώπινης αλληλεγγύης ενός άλλου κόσμου που ακόμα σχηματίζεται και όπου το απώτατο παρελθόν συνυπάρχει με το παρόν σε μια όχι πάντα ειρηνική διαβίωση.